Ponypark Slagharen’s oude monorail

In 1970 opende in Ponypark Slagharen de allereerste monorail van Nederland. Het was een klein model met slechts één trein en één station dat een klein rondje door het drukste deel van het park draaide. Het station van deze inmiddels gesloopte monorail is er nog steeds en doet nu dienst als ruimte voor de bagagekluizen.

De kleine monorail van Ponypark Slagharen

Het parcours draaide linksom waarbij het zwembad en het Diorama werden gepasseerd. Het Diorama bevond zich in het kleine boerderijtje op het terrein. De rail van de monorail was rakelings langs dit boerderijtje gelegd en maakte daar de enige rechter bocht van het parcours.

In de tweede helft van de jaren 70, vermoedelijk 1976 (wie het zeker weet mag het bij de commentaren zetten), werd het Diorama omgebouwd tot restaurant. Daarbij werd om de rail van de monorail heen gebouwd waardoor een passage over de bovenverdieping ontstond.

Twee monorails in Slagharen

In 1978 kwam er een tweede monorail in Ponypark Slagharen, een grote met vier treinen en twee stations. Ter hoogte van het restaurant liep het spoor parallel met dat van de kleine monorail. Hierdoor moesten extra openingen worden gemaakt in de gevels, zodat ook de grote monorail over de bovenverdieping kon.

Halverwege de jaren tachtig, waarschijnlijk aan het eind van seizoen 1984 (wie het zeker weet mag het in de commentaren zetten), werd de kleine monorail afgebroken. De gaten in de gevels werden dichtgemaakt en op de plek waar vroeger de rails over de bovenverdieping van het restaurant liep zitten nu poppen uitgedost als cowboys rond een tafel.

Herinneringen aan de oude monorail

Mijn persoonlijke herinneringen aan de kleine monorail gaan terug tot 1975. Dat was de eerste keer dat we naar Ponypark Slagharen gingen. Ik durfde toen, als 7-jarige, nog niet in de monorail maar was wel gefascineerd door dat treintje door de lucht dat steeds voorbij kwam. Een jaar later ging ik er wel in.

Wat ik me nog kan herinneren is dat er in het midden een lange bank zat waarop de passagiers aan weerszijden met de ruggen naar elkaar door de ramen aan de zijkant keken. Helemaal voor was een kleine doorgang en als je het geluk had dat je daar kon zitten kon je door de voorruit kijken en je de machinist voelen 🙂

Er reed geen operator mee, het treintje werd bediend vanuit het station. Wanneer het weer was gearriveerd openden twee operators aan weerszijden de deuren. Dit waren schuifdeuren die bovenlangs aan elkaar waren verbonden.

Eigenlijk was het een soort beweegbare mantel om het treintje heen. Naarmate de monorail ouder werd gingen deze deuren steeds moeilijker open. Waarschijnlijk is dit ook de reden geweest dat men destijds heeft besloten de oude monorail af te breken.

Weinig bezoekers van het huidige Attractiepark Slagharen, zoals Ponypark Slagharen tegenwoordig heet, zullen nog weten dat zij bij het betreden van het park onder het oude monorailstation doorlopen. Toch kun je vandaag de dag nog steeds de sporen van de oude monorail zien. De ondersteuningen van de rails zitten nog steeds onder het oude station.