Mijn naam is Herman Liesemeijer, oprichter van deze website. Op het internet ben ik vooral bekend van de website www.circuitsofthepast.nl, een nostalgische website over oude racecircuits die ik al sinds 2003 run. Je kunt dus wel zeggen dat ik een echte nostalgicus ben.
Al sinds mijn jeugd ben ik gefascineerd door pretparken. Toen ik nog heel klein was gingen we vaak naar het nabijgelegen pretparkje Duinen Zathe in Appelscha. Later zou ik daar mijn allereerste achtbaanritje maken in de Big Apple, een kinderachtbaan die er nog steeds staat.
In 1975 bezochten we voor de eerste keer het Shetland Ponypark Slagharen. De nieuwste attractie destijds was de inmiddels alweer verdwenen Zeppelin, maar daar durfde ik toen als 7-jarige nog niet in. Vanaf dat jaar gingen we elk jaar in de herfstvakantie naar Slagharen. Soms gingen de buren ook mee. Ik herinner me nog goed dat ik met de buurjongen in de kabelbaan zat. Ter hoogte van de receptie, op het allerhoogste punt, gooide hij de beugel los. Ik vond het doodeng maar liet niets merken.
In 1979 werd de allereerste achtbaan in Nederland die over de kop ging geopend in Slagharen, de Looping Star. Dolgraag wilde ik daar een ritje mee maken maar ik durfde het niet. Ik ging toen al in verschillende achtbanen, doch een looping was me toch net een stap te ver.
In 1982 waren op vakantie in Brabant en brachten voor het eerst een bezoek aan Bobbejaanland, net over de grens in België. Ook daar was een Looping Star, maar ook een achtbaan met twee kurkentrekkers, de Wervelwind. Dat leek me minder eng dan een rechte looping, doch pas aan het eind van de dag was ik zover dat ik er in ging.
Ik kan me nog steeds herinneren hoe ik in de wachtrij stond en de spanning opliep naarmate ik verder naar voren kwam. En dan was het zover, de beugel ging dicht en het treintje ging langzaam omhoog, er was nu geen weg meer terug. Vervolgens ging het naar beneden en door de eerste kurkentrekker. Vol adrenaline stond ik even later weer met beide benen op de grond. ik had mijn eerste ritje over de kop gemaakt.
Sindsdien kon het me niet raar genoeg meer gaan. De daaropvolgende herfstvakantie ging ik ook in de Looping Star in Slagharen. Ik ging zelfs meteen helemaal achterin zitten. Ook zat ik niet lang daarna in de Python in de Efteling.
In de zomervakantie van 1983 bezochten we voor het eerst Phantasialand. Een toen al prachtig gethematiseerd park in Duitsland. Mijn favoriete attractie daar was een hoge achtbaan die door een namaakgebergte reed. Deze achtbaan heette destijds Bobbahn I. Zoals de naam al doet vermoeden was er een nog een Bobbahn II. Dit was een kleinere achtbaan, een zogenaamde powered coaster, die beneden in het gebergte zijn rondjes draaide. Later werden deze achtbanen omgedoopt tot Gebirgsbahn en Grand Canyon Bahn. Helaas zijn deze beide achtbanen bij een grote brand op 1 mei 2001 verwoest.
Toen ik wat ouder werd ging ik zelf met de trein, en later met de auto, naar pretparken. Zo bezocht ik in 1987 voor het eerst het Belgische Walibi. Hier maakte ik mijn allereerste ritje in een gelanceerde achtbaan, de Sirocco, thans bekend onder de naam Psyké Underground.
In deze tijd keek men anders naar pretparken dan nu en vond met het al gauw kinderachtig als je boven de 18 nog naar pretparken ging. Daar kwam verandering in toen in 1992 Euro Disney, vandaag de dag bekend als Disneyland Parijs, de poorten opende.
Inmiddels ben ik een vijftiger, maar ik bezoek nog steeds graag een pretpark. Vooral de eerder genoemde parken waaraan ik jeugdherinneringen heb roepen nostalgische gevoelens bij me op. Helaas zijn er inmiddels vele attracties uit mijn jeugd verdwenen. Vooral in Phantasialand waar ze bijna alles uit die tijd hebben afgebroken. Ook de achtbaan waarmee ik mijn allereerste ritje over de kop maakte is uit Bobbejaanland verdwenen. Deze heeft daarna nog jaren in Bosque Magico in Mexico gestaan. Helaas sloot dit park voordat ik er naartoe kon gaan.
Het park waar nog de meeste jeugdherinnering zijn gebleven is Slagharen. Dat was dan ook HET park uit mijn vroege jeugd. Wanneer ik daar een ritje met de kabelbaan maak moet ik ter hoogte van de receptie nog weleens denken aan dat moment dat de buurjongen de beugel los gooide.
Op deze website wil ik mijn herinneringen aan de pretparken uit mijn jeugd met jullie delen. Ik hoop dat jullie er veel plezier aan beleven en ik zou het leuk vinden wanneer jullie ook jullie eigen herinneringen met mij delen.
Herman Liesemeijer