Laatste rit Thunder Loop Slagharen

Woensdag 21 september 2016 zal ik mij herinneren als de dag dat ik mijn laatste rit maakte met de Thunder Loop aka Looping Star in Attractiepark Slagharen. Speciaal voor deze achtbaan uit mijn jeugd was ik deze dag naar Slagharen gekomen.

Afscheid Thunder Loop

We schrijven woensdag 21 september 2016 als ik even na 10 uur aankom bij de ingang van Attractiepark Slagharen. Ik weet dat ik deze dag  mijn laatste rit met de Thunder Loop ga maken.

Nadat ik in het oude monorailstation van de kleine monorail mijn spullen heb opgeborgen wandel ik richting Thunder Loop. Ik weet dat deze pas om 11 uur open gaat, doch ik wilde vast even kijken. Nu kon het immers nog. Voor de Thunder Loop kondigt een bord de opvolger Gold Rush reeds aan.

Na een wandeling van de ene kant van het park naar de andere kant stap ik de wildwaterbaan Ripsaw Falls. De operator herkent mij niet meer van de vorige keer, toen ik stiekem de rit had gefilmd (Zie mijn verslag van mijn vorige bezoek aan Attractiepark Slagharen).

Klokslag 11 uur was ik weer bij de Thunder Loop voor de eerste rit van de dag. Er stonden al wat mensen te wachtten terwijl men nog bezig was met testritten. Tijdens het wachtten sprak ik met enkele andere bezoekers. De meesten waren op de hoogte met het feit dat dit een van de laatste kansen was een ritje met deze klassieke achtbaan te maken.

Knullig commentaar in de monorail

Zoals gezegd stond deze dag in het teken van mijn laatste rit met de Thunder Loop. Daarom heb ik verspreid over de dag nog flink wat ritten met deze Schwarzkopfklassieker gemaakt. Maar uiteraard heb ik ook de andere attracties bezocht.

Enkele punten van kritiek heb ik ten opzichte van de rit met de monorail. Hierin wordt tegenwoordig door de operator goedbedoelde uitleg gegeven over wat er onderweg te zien is.

Ik wil zeker niet onaardig zijn ten opzichte van het doorgaans zeer vriendelijke personeel van Attractiepark Slagharen, maar een operator is niet meteen een goed spreker. De uitleg klonk zo verschrikkelijk knullig dat men dit beter achterwege had kunnen laten.

Toen we langs de Thunder Loop reden klonk op een gemaakt toontje: “Deze achtbaan maakt op 2 oktober de laatste rit. Daarna wordt hij afgebroken, en dan komt de Gold Rush (met de klemtoon verkeerd) komt daarvoor in de plaats”.

Mijn advies aan Wouter Dekkers: Als jullie graag uitleg onderweg willen geven, laat deze teksten dan inspreken door iemand in die wel goed kan spreken in het openbaar en speel het af tijdens de rit.

Kapotte animatronics

Mijn tweede puntje van kritiek betreft de niet werkende animatronics in de tweede “monorailtunnel”. Al jaren valt daar de ene na de andere animatronic uit, en nu zijn ze allemaal uitgeschakeld.

Ik hoop maar dat dit volgend seizoen weer in orde is. Vanwege de komst van de Gold Rush zullen er veel  nieuwe bezoekers komen voor wie het een eerste kennismaking wordt. Dan moet het park piekfijn in orde zijn en alles functioneren.

Looping Star since 1979

Naarmate de dag vorderde kwam het moment van afscheid nemen steeds dichterbij. Gedurende de dag had ik al verschillende malen enkele ritjes gemaakt. Doordat het niet druk was kon je blijven zitten en maakte ik steeds een stuk of drie ritten achterelkaar.

In de souvenirwinkel vroeg ik of ze ook artikelen van de Thunder Loop hebben. Er bleken T-shirts, truien en drinkbekers te zijn met de opdruk Looping Star since 1979 (de oude naam van de Thunder Loop en het bouwjaar) te zijn. Ja het afscheid van de klassieke achtbaan vermarkten ze goed.

Het lettertype van het woord Looping Star herkende ik onmiddellijk als de letters die vroeger bovenop de looping stonden, voordat de naam werd gewijzigd in Thunder Loop.

Ik kocht een T-shirt en trok dat in het oude station van de kleine monorail, waar nu de bagageboxen zijn, aan. Een betere manier om mijn laatste rit met de Looping Star/Thunder Loop te maken dan met zo’n T-shirt aan was er niet.

Vanaf half vijf bleef ik tot sluitingstijd (vijf uur) in de Thunder Loop zitten voor mijn allerlaatste ritjes. Een paar keer moest ik van plaats wisselen want als er mensen voor het poortje staan kun je natuurlijk niet op die plek blijven zitten.

Laatste rit in de Thunder Loop

Toen het bijna vijf uur was vroeg ik aan de operator hoeveel keer hij nog zou rijden. Dit werd de laatste rit voor vandaag zei hij. “Voor mij dus de allerlaatste rit” zei ik. Toen de rit ten einde was en ik wilde uitstappen riepen een aantal kinderen dat ze nog een keer wilden.

De operator gebaarde aanvankelijk dat het afgelopen was voor vandaag, doch hij bedacht zich en zei “vooruit, nog één ronde”. Snel ging ik weer zitten voor wat nu echt de allerlaatste rit zou gaan worden. Toen we het station uit reden gaf de operator iedereen een high five. “Geniet ervan” zei hij tegen mij.

Langzaam kroop het treintje de lifthill op. Noem het de ironie van het toeval, maar twee vliegtuigen hadden net een witte streep in de lucht achtergelaten. Beide lijnen vormden een kruis dat ik precies door de looping heen zag…

Het treintje kroop verder omhoog en voor het laatst kon ik genieten van het uitzicht en kon ik een blik werpen op de bevestigingsogen van het bord Looping Star, die nog steeds bovenop de looping te zien zijn.

Ik zat links op de voorste rij van het achterste treintje. Eén plek voor de plaats waar ik tijdens mijn allereerste rit in de herfst van 1982 zat. Achterin zitten betekent maximale G-krachten wanneer het treintje de naar rechts draaiende afdaling in zet. Voor de laatste keer werd ik naar links gedrukt en ging het naar beneden richting looping.

Vlak voor de looping deed ik de handen in de lucht. Terwijl ik op de kop hing keek ik recht naar beneden zoals ik dat zo vaak had gedaan. Nog één keer ging het door de reeks van bochten voor het treintje naast de looping in de remmen schoot.

Ik wierp nog een blik op de looping en de door de G-krachten bij het uitkomen van de looping met vet besmeurde rails. Even later kwam het treintje in het station tot stilstand en werd ik geacht uit te stappen.

Voor de laatste keer loop ik door de uitgang die vroeger de ingang was. Ik loop langzamer dan normaal en bekijk de achtbaan nog eens. Het is toch een vreemd gevoel, wetende dat dit de laatste keer is. Bij de uitgang sla ik linksaf en loop over het grasveld en stop recht voor de looping. Daar werp ik nog een blik omhoog als een soort afscheidsgroet.

Nee gehuild heb ik niet. Er zijn echt ergere dingen in het leven dan het afscheid van een achtbaan. Maar een emotioneel moment was het zeker. Het was het afscheid van een stukje uit mijn jeugd.

Herinneringen…

Voor ik vertrek ga ik nog even op het terras bij de draaimolen zitten om wat te eten en te drinken. Terwijl ik er zit gaan mijn gedachten terug naar de tijd dat ik kind was. Dit was de plek waar de Apollo 14 stond, één van de attracties die ik zag komen en gaan.

Wanneer we vroeger de kassa waren gepasseerd rende ik altijd als eerste hier naartoe. Nog steeds hoor ik het geluid van het rennen op de metalen bodemplaten. Ook kan ik me de gondels in de vorm van ruimtecapsules nog goed voor de geest halen en het verloop van de rit.

Dat is nu precies mijn “Slagharen gevoel”. Nee het is geen Disneyland, maar in geen enkel ander pretpark liggen zoveel jeugdherinneringen dan in Attractiepark Slagharen. Dat is de reden dat ik hier nog steeds graag kom en waarom ik van dit park houd. Ook zonder de Thunder Loop.

Was dit echt de laatste rit?

En zo eindigde de dag waarop ik mijn allerlaatste rit met de Thunder Loop maakte. In Slagharen althans, want de Thunder Loop is verkocht aan de zoon van de oprichter, Henk Bemboom junior. Waarschijnlijk zal de Looping Star aka Thunder Loop, of welke naam hij in de toekomst maar mag krijgen, ooit weer eens ergens ter wereld opduiken. En ik heb mij voorgenomen hem dan op te gaan zoeken…

Als ik wegrijd over de Zwarte Dijk werp ik vlak voor de Aqua Mexicana nog een blik in het park en zie de Thunder Loop staan. Ik glimlach en weet, dit is de laatste keer dat ik hem hier zie staan. De volgende keer is misschien wel aan de andere kant van de wereld.

Wil jij ook nog een afscheidsritje met de Thunder Loop in Slagharen maken? Dan moet je snel zijn want zondag 2 oktober is de laatste rit. Hier omheen wordt een hele ceremonie georganiseerd en mag slechts een selecte groep de laatste ritten doen.

Ik raad je aan om er eerder in de week heen te gaan. Goedkope toegangskaarten kun je vinden op Dagtickets.nl.