Afgelopen donderdag, 16 juni 2016, bezocht ik Attractiepark Slagharen. De laatste jaren breng ik elk voorjaar een bezoek aan Slagharen, doch dit jaar was het extra bijzonder. Zes dagen eerder was namelijk aangekondigd dat de goede oude achtbaan Thunder Loop, die ik nog als Looping Star heb gekend, aan het eind van dit seizoen zal worden afgebroken…

Thunder Loop

De Thunder Loop opende in 1979 onder de naam Looping Star in wat toen nog Shetland Ponypark Slagharen heette. De officiële opening werd verricht door Pieter van Vollenhoven die samen met onder andere oprichter Henk Bemboom de eerste rit maakte.

De Looping Star was destijds de eerste achtbaan met een inversie in Nederland. Het bleek een groot succes want enkele jaren later opende in de Efteling de Python die maar liefst vier keer over de kop ging.

Thunder Loop Attractiepark Slagharen 2016

In 2000 werd het gebied rondom de Looping Star gethematiseerd in wild west stijl. Om de achtbaan beter bij de omgeving te laten passen werd de naam veranderd in Thunder Loop. Ook kreeg het een nieuwe ingang en werd de oude ingang  de uitgang.

Ondanks de hoge leeftijd bleef de Thunder Loop populair. Doch de veiligheidseisen werden steeds strenger vanwege die leeftijd. Zo draaide de achtbaan om deze reden niet tijdens het winterseizoen van 2014 op 2015.

Wilde men de achtbaan behouden dan moest deze worden gereviseerd, hetgeen hoge kosten met zich meebracht. Daarom werd besloten de Thunder Loop na 38 jaar trouwe dienst te vervangen voor een nieuwe achtbaan, de Gold Rush.

Afscheid Thunder Loop

Om zeker te zijn dat ik nog een aantal ritjes met de Thunder loop zou kunnen maken besloot ik nog dezelfde week naar Attractiepark Slagharen te gaan. Je kunt immers nooit weten, er hoeft maar iets duurs kapot te gaan of het is gebeurd.

Thunder Loop Attractiepark Slagharen 2016

Zo arriveerde ik donderdag 16 juni rond 10 uur bij de ingang. Er waren al redelijk wat bezoekers in het park, voornamelijk kinderen op schoolreisje. Nadat ik wat had gegeten bij het restaurant in de oude boerderij gingen de eerste attracties open.

Stout in de Ripsaw Falls

Als eerste ging ik in de wildwaterbaan Ripsaw Falls. Hier wilde ik vorig jaar een onride maken doch de operator stond dat niet toe. In tegenstelling tot de meeste parken tegenwoordig doet men in Attractiepark Slagharen niet zo moeilijk over het filmen in de attracties, behalve bij de Ripsaw Falls.

Dit keer haalde ik de camera pas tevoorschijn nadat het bootje was vertrokken en kon ik ongestoord filmen. Doch bij het naderen van het station zag de operator mij filmen en zei dat ik dat niet weer mocht doen. Dat was ik ook niet van plan want ik had mijn onride inmiddels 😉

Een onride video in de Thunder loop

Om 11 uur ging de Thunder Loop open en in verhouding tot de geringe drukte in het park stonden hier al vrij veel mensen te wachtten. Waarschijnlijk zijn er meer die nog zoveel mogelijk ritjes met deze klassieker willen maken nu het nog kan.

Ik nam plaats op dezelfde plek waar ik tijdens mijn allereerste ritje, in 1982, zat. Helemaal achterin aan de linker kant. Vanaf deze plek wilde ik een onride video maken. Doch onderweg werd de klep met de display van mijn Sony Handycam dichtgeblazen door de rijwind, waardoor de camera stopte.

Voor de volgende poging moest ik opnieuw aansluiten om vanaf dezelfde plek te kunnen filmen. Voor de tweede poging draaide ik de klep zo dat deze niet meer kon worden gesloten. Nadeel was wel dat ik nu de display niet meer kon zien en 100% op gevoel moest filmen.

Wat opviel was dat de kettinglift van de Thunder Loop langzamer draaide dan voorheen. De kettinglift is ook het zwakke punt van de baan. Directeur Wouter Dekkers vertelde bij het bekendmaken van de sluiting dat de ketting volgend jaar zou moeten worden vervangen. Gezien de hoge kosten en de leeftijd van de achtbaan had men besloten deze af te breken en een nieuwe achtbaan te kopen.

Mijn vermoeden, eigenlijk weet ik het wel zeker, is dat men de snelheid naar beneden heeft gebracht in de hoop dat de ketting het nog tot het eind van het seizoen vol zal houden. Wanneer dit niet het geval is dan heb ik afgelopen donderdag mijn laatste ritje met de Thunder Loop gemaakt…

Een lange rit met de monorail

Na een aantal ritjes met de Thunder loop was het tijd voor iets rustigers, de monorail. Net als vorig jaar maakte ik ook hier een onride video. Voor later is het leuk om de dingen die veranderd zijn te vergelijken. Ook de monorail leek wel langzamer te rijden dan vorig jaar, hetgeen werd bevestigd doordat de rit 20 minuten duurde tegen 13 minuten vorig jaar.

Grappig was dat de operator van de monorail uitleg gaf over wat er te zien was. Omdat er ook een groep Duitsers aan boord was probeerde ze het ook in het Duits. Deze taal bleek ze niet zo goed te beheersen waarvoor ze zich dan ook verontschuldigde.

Aangekomen bij de Thunder Loop vertelde ze dat deze aan het eind van het seizoen wordt afgebroken om plaats te maken voor een nieuwe achtbaan. Kort nadat ze het heeft verteld raast het treintje door de looping. Een jongetje die bij mij in de coupé zit reageert met: “Nou daar ga ik nooit van z’n leven in, maakt mij niet uit dat hij weg gaat!”.

Aangekomen bij de remise naast Aqua Mexicana was ik toch wat teleurgesteld. Vorig jaar had ik een praatje met de operator gemaakt en deze vertelde dat dit ook het nieuwe station zou worden en dat dit overdekt zou worden.

Ik had verwacht dat hier inmiddels vorderingen mee gemaakt zouden zijn, doch helaas lag het er nog net zo bij als vorig jaar. Het enige dat was veranderd was de bekleding van de wanden van de hal waar nu het zwembad in zit.

Ik denk dat dit station pas afgebouwd wordt wanneer dit gebied helemaal af is. Zo bevind zich in deze hallen ook nog het waterorgel dat door het nieuwe zwembad niet meer bereikbaar is. Hetzelfde probleem heeft men ook met dit station. Ook liggen er nog plannen voor een nieuw overdekt gedeelte achter de hallen, waar vroeger Texas in Holland was.

Ex Texas in Holland - Attractiepark Slagharen

Doch wanneer dit allemaal gerealiseerd wordt is nog maar de vraag nu er eerst wordt geïnvesteerd in een nieuwe achtbaan. Voorlopig zal de monorail het nog wel met één station moeten doen. Ik zou het treintje dan wel wat sneller laten rijden want voor de meeste mensen is een rit van 20 minuten te lang. Getuige een paar kinderen die bij aankomst klaagden dat het een saaie rit was.

Een nog langere rit in de Monorail

Na nog de nodige attracties te hebben bezocht en vooral veel ritjes met de Thunder Loop te hebben gemaakt was het tijd voor een ritje met de kabelbaan. Toen ik uit het station bij de molen vertrok begon het licht te spetteren. Dat spetteren werd even later regenen, doch onder de kap van het stoeltje zat ik nog mooi droog.

Naarmate de rit vorderde werd de regenbui zwaarder en aangekomen bij het station plensde het. Ik zag dat de monorail in het nabijgelegen monorailstation stond en ik besloot daar naartoe te rennen. Dan dat ik de komende 20 minuten tenminste droog, dacht ik…

Origineel treinstel monorail Slagharen
Het blauwgroene treinstel van de monorail nog in de oude overdekte remise. Meestal staat dit treinstel stil, doch vandaag mocht het weer eens een paar ritjes maken.

Tot mijn aangename verassing reed nu het blauwgroene treinstel in plaats van het Mardi Gras gethematiseerde treinstel, dat meestal wordt gebruikt, van waaruit ik in de ochtend nog de onride had gefilmd. “Dat is lang geleden dat ik in deze trein heb gezeten” zo dacht ik.

Terwijl het steeds harder begon te plenzen vertrok de monorail. Aangekomen bij de Thunder Loop begon het ook nog eens te onweren en het treintje ging steeds langzamer rijden. Ondertussen zag ik dat de Thunder Loop al stilgezet was en men bezig was de kabelbaan leeg te draaien. Een paar meisjes in de kabelbaan zaten gehurkt in het stoeltje om nog een beetje droog te blijven.

In een slakkengangetje vervolgde de monorail zijn weg. Toen we vlak voor de remise een bocht maakten regende het precies naar binnen. Ik moest op de andere bank gaan zitten om droog te blijven terwijl op de bodem een enorme waterplas ontstond.

Aqua Mexicana

Aangekomen bij de remise stopte de monorail en de operator kwam langs. We moesten overstappen op de andere monorail die aan het eind van het station stond. Nadat iedereen was overgestapt vervolgden we onze weg met het “Mardi Gras treinstel”. Veertig minuten nadat we waren vertrokken arriveerden we weer bij het station.

Het onweer was inmiddels weer over gegaan zodat ik verder kon met het programma. Toen we uitstapten excuseerde de moderator zich voor het ongemak, doch ik kon er de humor wel van inzien. Dat was weer eens een ander ritje en ik had alvast het nieuwe station betreden.

De laatste ritjes met de Thunder Loop?

Het laatste half uur heb ik in de Thunder Loop doorgebracht. Alle groepen die met schoolreisje waren waren inmiddels vertrokken en het was lekker rustig geworden in het park. Ik kon gewoon blijven zitten op mijn favoriete plaats, links achterin.

Tijdens het vertrekken uit het station viel mijn oog opeens op een bordje van de fabrikant Schwarzkopf. Tussen twee ritten door maakte ik er een foto van. “Nostalgie” zei ik tegen de operator, waarop hij lachend zei: “Nu kan het nog”.

Fabrieksplaatje Schwarzkopf op Thunder Loop Attractiepark Slagharen

Toen de klok 5 uur sloeg en de Thunder Loop het laatste ritje van de dag had gemaakt was het tijd om afscheid te nemen. “Ik hoop maar dat dit niet mijn allerlaatste ritje met de Looping Star was” dacht ik terwijl ik vertrok. Aan het eind van het seizoen wil ik nog een keer naar Attractiepark Slagharen voor een definitief afscheid van de Thunder Loop.

Natuurljk zijn er veel ergere dingen in het leven dan de sloop van een achtbaan. Toch zal ik deze achtbaan gaan missen. De looping Star, want zo noem ik hem nog steeds, was een icoon uit mijn jeugd.

Als kind heb ik er zo vaak verlangend bij staan kijken toen ik er nog niet in durfde. Totdat ik het in 1982, na mijn kurkentrekkerdebuut in Bobbejaanland, eindelijk aandurfde om er in te gaan. Sindsdien heb ik er honderden ritjes mee gemaakt.

Nog steeds geniet ik van die eerste afdaling met daarna de rechte looping. Gevolgd door een aantal leuke bochten en nog een stevige G-trekker voor het treintje naast de looping in de remmen schiet. Terwijl je langzaam weer naar het station rolt kun je nog even nagenieten van de blik op het parcours. Zo zal ik mij de Looping Star blijven herinneren.

    2 replies to "Thunder Loop Attractiepark Slagharen"

    • Danny

      Mooi geschreven weer 🙂

      Echter meen ik gezien te hebben dat ze de waterorgel gesloopt hebben. Of hebben ze hem uiteindelijk opgeslagen?

      Groeten, Danny van den Berg

      • Herman

        Bedankt 🙂

        Voor zover ik weet is het waterorgel er nog steeds. Alleen is het door de bouw van Aqua Mexicana onbereikbaar geworden voor het publiek. Men was, in elk geval vorig jaar nog, van plan het weer te heropenen wanneer de totale verbouwing van dit gedeelte klaar is.

        Ik heb ergens gelezen dat ze van plan zijn nog een grote hal te bouwen op de plaats waar vroeger Texas in Holland was. Hierin moet dan o.a. een bowlingbaan komen voor de gasten van de vakantiehuisjes. In deze hal zal dan ook de toegang moeten komen naar het waterorgel en het nieuwe monorailstation.

Leave a Reply

Your email address will not be published.